Στην εποχή μας γίνεται συχνά λόγος για το φαινόμενο του ναρκισσισμού και πολλοί αδυνατούν να σκιαγραφήσουν το προφίλ του ναρκισσιστή έχοντας απλά μια θολή εικόνα του νεαρού Νάρκισσου της αρχαιότητας.
Ο ναρκισσιστής δεν βιώνει επί της ουσίας τον έρωτα ή τη βαθιά αγάπη διότι δεν δίναται να αναπτύξει βαθιές σχέσεις. Στοχεύουν απλά στο να ελκύσουν το αντικείμενο της επιθυμίας τους, να το κατακτήσουν και κατόπιν τούτου απομακρύνονται, αδιαφορούν. Διακατέχονται από μια διαρκή έως και "βασανιστική" ανάγκη να περιβάλλονται από άτομα που τους αγαπούν και τους θαυμάζουν. Πολύ συχνά παρουσιάζονται διχασμένοι καθώς η απεγνωσμένη ανάγκη τους να τραβήξουν την προσοχή συμπορεύεται με μια υπέρμετρη αλαζονεία. Η απόλαυσή τους έγκειται στις φιλοφρονήσεις που εισπράττουν και πολύ συχνά γίνονται χειριστικοί γιατί έχουν την άποψη ότι δικαιούνται να ελέγχουν όσους συμπορεύονται μαζί τους και δυστυχώς δεν βιώνουν καμμία ενοχή. Αναζητούν την προσοχή από τους γύρω τους, τους οποίους όμως υποτιμούν διαρκώς.
Κάθε σχέση που ξεκινούν είναι καταδικασμένη διότι οι ίδιοι δεν βρίσουν ικανοποίηση και συνεπώς αυτό που πλέον κυριαρχεί στους ναρκισσιστές είναι τεράστιο κενό και μια αφόρητη πλήξη.
για να διαβάσετε το σχετικό άρθρο παρακαλώ πατήστε εδώ
